ای مهربان ترین کم کم ماه زیبای تو داره تموم میشه و نمیدونم سال بعد ماه رمضون هستم یا نه...

خداجونم حس و حال  خوبی که در این ماه دارم کمک کن در ماه های دیگه هم حفظ بشه...

خدا جونم کمک کن همچنان بتونم به دیگران کمک کنم همه جوره...

گاهی میگم ما ادما نیاز داریم به کمک کردن به دیگران... این نیاز در من که خیلی زیاده...

یه وقتایی تو اوووووج درد هستی و روح خیلیا خبر نداره که چقد داغونی اما بهت پناه میارن و از حال بدشون برات میگن...

گاهی میگم عجب سنگی هستم من... چطور منفجر نمیشم... خودم تو اوج درد بعد اون وقت بعضیا میان دردهایی میگن که وحشتناکه و جالبه فقط هم به من میگن...

اینجور موقع ها میتونم بگم: به من چه آخه...من خودم کلی گرفتاری دارم... ولش کن بابا... حوصله ندارم...

در صورتی که بیشتر تلاش میکنم تا برای خدا هم شده کمکی کنم... به قول یکی از استادام بدترین جمله اینه که به دیگران بگی : مشکل خودته...!

یه متنی امروز میخوندم :

"مشکلات زندگی هر کسی به اندازه ظرفیتشه،به اندازه تحملشه...

وقتی یکی از درداش واست میگه،نگو خوشی زده زیر دلش،نگو اگه زندگی فلانی رو داشت چیکار میکرد...

شاید اون درد یا اون مشکل کوچیک باشه،اما امونشو بریده که به زبون امده...

وقتی یکی از درداش واست میگه،نگو چی بگم والا...

بگو: میفهممت

درسته که نمی فهمی... ینی نمی تونی بفهمی دردی رو که تجربه نکردی... ولی بگو میفهممت!

دلداری دادن که هیچ، کاش حداقل یادبگیریم چطوری به درددل دیگران گوش کنیم!"

وقتی این متن رو خوندم یاد خودم افتادم که آغوش من همیشه به روی دیگران باز حتی تو اوج گرفتاریام...

و همیشه  اون ادم رو تایید میکنم... میپذیرم اون ادم رو... همیشه هم میگم حق باتوست و میفهممت...

بعد که تو رابطه بامن احساس امنیت و آرامش کرد کم کم اگر مسیری که داره اشتباه میره با محبت بش تذکر میدم نه اینکه سرزنش کنم کلا پشیمون شه از درد دل کردن...

با اینکه خودم نسبت به دیگران اینطورم اما دیگران نسبت به من اینطور نیستن و تجربه های تلخی دارم ازینکه دردهامو به دیگران گفتم ینی طرف حتی یک لحظه هم فکر نمیکنه به حرفام چنان منو رگبار میبنده به نصیحت و سرزنش و گاهی اوقات هم چشماشونو میبندن هرچی تو دهنشون هس بارت میکنن و درعرض چند ثانیه با دیدن مثلا پیام هاشون کلا نابود میشی...

اینجاس که به خدا پناه میبری و میگی حواسم باشه دردامو فقط به تو بگم چون قاضی فقط تویی و تو از عمق وجودم آگاهی و هیچ برچسبی بهم نمیزنی و از نیاتم آگاهی...

خدا میبیند...مهربان باشیم...