خدایا، مرا به چرایی خویش آگاه کن تا بر چیستیه هرآنچه که دارم و بر نیستی هرآنچه که ندارم،ننازم و ننالم...
موفقیت از دره فروتنی،سربالایی صبوری و بیابان های پهناور پشتکار میگذرد وتاکنون هیچ میانبری برای آن کشف نشده است.
درمسیر به دنیا آوردن خویشتن فرد ممکن است تنها سه اشتباه بکند :
1- کم صبری و باعجله و شتابان پیش رفتن
2- آغاز نکردن و دست به هیچ اقدامی نزدن
3- تا مقصد پیگیرنبودن و متعهدانه پیش نرفتن
جوزف کمبل
این روزا خیلی دلم گرفته...
بعد از فاجعه منا حال همه ی ماهاگرفته شد...
روز به روز چیزای جدید میشنوم از شاهدان عینی که تازه ازسفربرگشتن و روز به روز بیشتر حالم بد میشه...
اینکه چه برخوردی باجنازه ها داشتن و چطور با بیرحمی جمعشون کردن ریختن تو کیسه و هزاران چیز دیگه که حالم بد میشه نمیتونم بیشتر بنویسم...
واقعا تو چه دنیایی دارم زندگی میکنم...
چقدددددددر باید بی رحم باشن که همچین کاری رو با مسلمونای دنیا انجام بدن...
خدااااااااااا انسان اشرف مخلوقات؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
خداجونم من اینو نمیفهمم....
اییییییییین همه ازمهربونی و رحیم و رحمان بودنت در قران امده اخه چرا بنده هات این شکلی هستن؟؟؟؟؟!!!!!!
زمین چرا این شکلی شده اخه....
چرا چیزای چرک و پلید راحت شده... کشتن راحت شده... بی رحمی راحت شده....بی تفاوتی راحت شده... ظلم راحت شده...
گاهی احساس خفگی میکنم و دنیا میشه برام قوطی کبریت و من انگار توش حبس شدم و نمیتوم نفس بکشم...
دعاکنیم...خیلی دعا کنیم... دعاکنیم برای خانواده هایی که تو این فاجعه عزیز از دس دادن... دعا کنیم برای خودمون تا معرفتمون نسبت به اتفاق های اطراف ما بیشتر بشه و راحت از کنار مسایل رد نشیم و کمی عمیق شیم... دعا کنیم... دعا کنیم برای ظهور امامی که حی وحاضر و ما درعصر همچین امامی داریم زندگی میکنیم و اینقدر آلوده هستیم که ایشون رو نمیتونیم ببینیم...
یکی از عشق های زندگی من..دوست عزیزم شهید بابایی...پرواز تا بی نهایت...
خب همونطور که دوستان میدونن من حال کنکور رو بالاخره گرفتمو باهرزحمتی بود ارشد یکی از دانشگاه های دولتی این مملکت قبول شدم.
یکی از دوستان میگفت از خودت بگو از قبول شدن از دانشگاهت اینجا بنویس..
واقعیت اینکه خیلی برام اتفاق شگفت انگیز و مهمی نبود...
اره براش خیلی تلاش کردم و بهش رسیدم اما خب این فقط یه بخش کوچیک از زندگیمه نمیتونم بگم مهم ترین بخش زندگی منه...
بنابراین خیلی اتفاق عظیمی دراین هستی رخ نداد بنده ارشد قبول شدم...
مهم اینه حواسمون به درس های اصلی دانشگاه روزگار باشه...
حواسمون به نشانه ها باشه...
به ترجمه دردها باشه...
اگه دردهای زندگی ما بد تفسیر و ترجمه بشه هیچ فهم درستی تهش ایجاد نمیشه و جز مچاله شدن روح ما هیچ پیام دیگه ای نداره...
دیروز یکی از استادام میگفت زندگی رو به جد باید بازیش کنیم اما خیلی جدی نباید بگیریمش چرا که کلا بازیه...!!!!
و ایشون گفتن مشکلات مث این میمونه که از ما دارن یه تندیس زیبا درست میکنن... وقتی یه سنگی بی استفاده یه جاباشه خیلی زیبایی نداره اما اگر دستی درش برده بشه و انو بتراشه قطعا درنهایت اثری زیبا میشه...
روزی که درش چیزی یادنگیریم از باطل ترین روزهاست...
خداجونم ممنونم ازت بابت این نعمت های خوبی که به من هدیه دادی... آدم ها و موقعیت های پر درسی رو که سر راهم قرار میدی...
ممنونم ازت..من دوست داشتن هایت را میفهمم...
اینم عکسی که خودم گرفتم از یکی از چشمه های یکی از روستاهای شهر زیراب