ای خدای تنهایان و بی کسان و بی مونسان!
ای مخاطب آشنای دردهای نگفتنی!
اگر بناست بسوزیم طاقتمان ده
و اگر بناست بسازیم قدرتمان ده!
.
.
.
خدایا!
خسته ایم.دلگشاتر از تو کیست؟!
درمانده ایم.کریمتر از تو کجاست؟!
.
.
.
ای خدای دلهای شکسته
نعمت شکستگی دل را بر ما ارزانی دار...
(مناجات نامه، سید مهدی شجاعی)
نگاهم رو به سمت تو شبم آیینه ی ماهه
دارم نزدیکتر میشم یه کم تا آسمون راهه
به دستای نیاز من نگاهی کن از اون بالا
من این آرامش محضو به تو مدیونم این روزا
خدایا دوستت دارم واسه هرچی که بخشیدی
همیشه این تو هستی که ازم حالم رو پرسیدی
بازم چشمامو میبندم که خوبی هاتو بشمارم
نمیتونم فقط میگم خدایا دوستت دارم
تو دیدی من خطا کردم دلم گم شد دعا کردم
کمک کن تا نفس مونده به آغوش تو برگردم
تو حتی از خودم بهتر غریبی هامو میشناسی
نمیخوام چتر دنیا رو که تو بارون احساسی
(با صدای مازیار فلاحی)
خدای مهربانم، اینجا از خودم و بعد از شیطان به تو پناه می برم و بی نیاز از تمام جهان و قیل و قالش به قرآن کریمت دل می سپارم تا دلم خالی باشه از ترس ها و دلهره های زیاد این دنیا...
.
.
.
جانماز روضه ام را پهن کن،یک دو رکعت گریه می خواهم کنم...
.
.
.
کلام مهربان ترین : به خاطر پروردگارت صبر کن...
خدای مهربانم دیگر من ماندمو تو...
باهم برای همیشه...
تو خوب تر از آن هستی که مرا تنها بگذاری...
پس به مهربانی تو اعتماد می کنم و خیالم راحت که پشتم گرم است با حضورت...
خدایا گفتم با من حرف بزن...
قران را باز کردم و سوره طه آمد...
آیه 46 گفتی هیچ نترسید من با شما هستم، میشنوم و میبینم...
خدایا با وجود تو باز هم باید بترسم؟
باز هم باید نگران باشم؟
خدایا کمک کن باور و ایمان قلبی من نسبت به حضور و قدرت تو بیشتر شود...
خدایا با وجود اشتباه ست که تجربه کسب می کنیم و یاد میگیریم اما خدایا کمک کن از اشتباهاتم کم شود...
خدایا کمک کن کسی را نرنجانم با حرفم با رفتارم...
خدایا دوستی به من می گفت حتی محبت زیادی به دیگران هم اسراف است و اسراف هم گناه ست...
خدایا کمک کن کلا در زندگیم تعادل داشته باشم در هر زمینه ای حتی این محبت زیادی که در وجود من گذاشتی...
خدای مهربانم می گویند دنیا برای مومن قفس است... من نمی دانم مومن هستم یا نه فقط دارم تلاش میکنم که باشم، اما این دنیا برای من قفس است خدایا قفل در قفس دست توست ممنون میشم باز کنی...
خدایا کمک کن از این امتحان هایی که در زندگی من هست سربلند بیرون بیام...
خدایا میدونم با قرار دادن انسان ها سر راه زندگیم منو امتحان می کنی اما میشه بعضی از آدما رو دیگه این مدلی سر راه من قرار ندی و اینطور منو امتحان نکنی؟خودت میدونی دقیقا چی میگم... میدونی که چقد بات راحتمو همه چی رو صادقانه بهت میگم حتی گاهی غر هم میزنم...
خدایا میدونم امتحان ها تمومی نداره اما بهم صبر بده...
خدایا ظرفیتمو بیشتر کن...
خدایا کمک کن مفید باشم در این هستی...
خدایا کمک کن اگر کسی قدر وجود منو ندونست اگه کسی قدر محبت منو ندونست حداقل من قدر خودمو بدونم و به خودم احترام بذارم...
خدایا فراموشی هم چیز خوبیه به من قدرت بده بعضی چیزارو فراموش کنم...
خدایا آرامش فقط با یاد توست... آرامشی از جنس خودت به من بده...
خدایا من جز تو کسی را ندارم..................
سید مجید حسینی :آدم های دل شکسته غالبا از خدا شاکی اند؛ شکایت می کنند از خدا که آنها را ندید، دلش نسوخت، آرام شان نکرد، نگاهی به حال و روز روح شان نیانداخت؛ آدم های دل شکسته، طلبکار خدایشان هستند که بی گناه ندیدشان و نگاهشان نکرد تا بریان شدند؛ من می گویم: آدم دل شکسته اتفاقا اگر قرض و طلبی باشد، بدهکار خداست؛ دل شکسته مال آدم های نازک است، مال آنها که نسبتشان با دنیا و دیگران به مهر است، مال آنها که درون زندگی این جهان با معنای رنج کشیدن برای دیگران خوگرفته اند؛ دل شکسته عمیق است، همان اندازه که رنجور است و تمیز است همانقدر که زخم دارد و نازک است به همان مقدار که درد کشیده؛ کجا کسی که عمیق و تمیز و نازک شده طلبکار است از این همه شدنش؛ کجا این همه بزرگی جای طلبکاری دارد؟ کاش آدم ها قدر بزرگ شدنشان را بدانند، وجود تمیز و لطیف و عمیق شان را هدر ندهند، صرف آنچه کنند که درونشان مثل یک گنج تولیدشده؛ گنجی که فقط درون موجودی به نام آدم هست؛ کاش آدم ها قدر گنج شان آدم باشند؛ دل شکسته، لطیف و عمیق بمانند .