دیشب آخرین شب قدر بود...
یه مطلبی از تیوی یادگرفته بودم اون رو نوشتم و در تلگرام برای همه دوستانم فرستادم که یه آقایی در کنار پیامبر بودن و داشتن دعا میخوندن هی یکی یکی از دوستانشون میومدن به ذهنشون...
ایشون تا به یکی از دوستان میرسیدن میگفتن نخیر شمارو دعا نمیکنم چون در حقم بدی کردی...
هربار که اون شخص از میون اون همه آدم که به ذهن ایشون میومدن،امد به ذهنش این آقا گفتن نخیر دعات نمیکنم...
اون شب امد به خوابش گفت خیلی بی معرفتی تو کنار پیامبر بودی من محتاج دعای تو بودم آخه چرا دعام نکردی...
گفتن اینجورموقع ها چه کسایی که از دنیا رفتن چه در قید حیاتن اگه یوهو امدن به ذهن شما این ینی روحشون داره التماستون میکنه!!!!! پس دعاشون کنید...
یاد خودم افتادم که در سفر کربلا هر حرمی میرفتم یوهو عالم و آدم میومدن جلو چشمم حتی آدمایی که سالهاس ازشون بی خبرم...
بعضی از دوستانم در جواب این پیامم گفتن ما نمی تونیم کسی که قلب مارو شکسته و در حق ما بدی کرد رو ببخشیم و دعاش کنیم...
خییییییییییییلی تلاش کردم و واقعا وقت گذاشتم و چت کردم تا بلکه دلشون نرم بشه و ببخشن..
جالبه هم میگفتن نمیبخشیم هم میگفتن دعاش نمیکنیم...
آخه خسیسی در دعا کردن؟!!!!!!!!! ینی کینه در این حد؟!!!!!!!!!!
گفتم بیشتر برای آرامش خودت میگم... رهااااااااااااااااااا کن...
گفتم تا زمانی که به بدی هایی که در حقت شده هی فکر کنی و هی نبش قبر کنی،آرامش نخواهی داشت...
گفتم پس خدا چطور مارو میبخشه با اینکه بعضی از آدما گناه های وحشتناکی دارن؟
یکی از دوستانم گفت خدا دل آدمارو که نمیشکونه... گفت خیلی بد کسی با احساساتت بازی کنه...
سعی کردم این دوستانمو که روحشون زخمی شده رو یه جوری در آغوش بگیرمو بهشون حق بدمو اما با این حال باز تلاش کردم و گفتم اما تو سعی کن ببخش...
گفتم امام حسین حر که دشمنش بود رو بخشید...
امام حسین به خاطر ما فدا شد تا کلی درس یادبگیریم...
پس چه زمانی و کجا قراره این درسارو پیاده کنیم در زندگیمون؟
گفتم بیایم این رسم قشنگ رو جابندازیمو تبلیغ هم کنیم که در حق کسانی که در حق ما بدی کردن حالا یا خواسته یا ناخواسته یا آگاهانه یا از رو عدم آگاهی،دعا کنیم...
واقعا از ته ته ته دلت دعا کن ببین چقد حالت قشنگ میشه...
ببین چقد روحت سبک میشه...
گفتم هرآن ممکن ازین دنیا بریم چون مسافریم پس چه خوبه که سبک بریم...
خدایا من تمام تلاشمو کردم دیگه نتیجه باتو...
یارب نظر تو برنگردد...